Parçaları Renklendiren Unsurlar

Drum’n Bass: Parçanın bir bölümünde bas ve davulu (veya sadece birini) yalnız bırakarak boşluk yaratmaktır. Örnek olarak, U2‘nun “Desire” adlı parçası dinlenebilir; orta kısımda sadece davul ve bas çalmaktadır: http://www.youtube.com/watch?v=z8rQ575DWD8

Enerji Değişimi: Parçanın enerjisini yukarı veya aşağı çekerek dinamizm yakalamaktır. Örneğin; Joe Satriani’nin “Time” adlı parçasının 3. dakikası itibariyle enerji aşağı çekilmekte ve akabinde tekrar yükselmektedir: http://www.youtube.com/watch?v=WVUq5hNP1Vw

Enstrümantal: Parçanın arasına enstrümantal bir bölüm yerleştirerek çeşitlilik sağlamaktır. Örneğin; Rush’un “Tom Sawyer” adlı parçasının ortasında uzunca bir enstrümantal bölüm yer alır: https://www.youtube.com/watch?v=auLBLk4ibAk

Es: Tüm enstrümanların aynı anda bir veya birkaç vuruş durmasıdır. Örnek olarak, Foo Fighters’ın “Monkey Wrench” adlı parçasında sözlere geçmeden önce net bir es duyulabilir: http://www.youtube.com/watch?v=I7rCNiiNPxA

Giriş / Riff / Çıkış: Vurucu bir giriş / çıkış, parçanın cazibesini arttıracaktır. Örneğin; “Sweet Child Of Mine” girişini kim duysa tanır. Bunun yanı sıra, akılda kalacak bir Riff de parçanın puanını arttırır. “Never There” ve “Seven Nation Army” buna iyi birer örnektir.

İkinci Ses: Parçada yer yer ana melodiyi farklı bir notadan başlayıp takip eden 2. / 3. vokal kullanmaktır. Tipik ve bariz bir örnek, Extreme’in “More Than Words” adlı parçasında duyulabilir: http://www.youtube.com/watch?v=UrIiLvg58SY

Komedi: Parçanın arasına; komik söz, melodi veya efekt yerleştirmek. Bunu, Bobby McFerrin konserlerinde sıklıkla yapar. Frank Zappa’nın müziğinde de bolca duyulabilir.

Konuşma: Parçanın arasına konuşma veya efekt yerleştirmek de sık kullanılan unsurlardandır.

Köprü: Parçanın normal akışının dışında bir akor / melodi dizilimi eklemektir. Örnek olarak, Görkem’in “Lanetli Rapunzel” adlı parçasında “Yarım düş, yarım gece” diye başlayan bölüm dinlenebilir: http://www.youtube.com/watch?v=AzKzqV5FdeY

Modlar: Tonal bir parçanın beklenmedik bir yerinde modlardan faydalanmaktır. Örnek olarak, Negrocan’ın “Tela Cigana” adlı parçasının ilk sözleri dinlenebilir, majör ve Lydian ard arda kullanılmaktadır: http://www.youtube.com/watch?v=ZgGeWEvcqrg

Modülasyon: Parçayı karar tonundan farklı bir tona kaydırmaktır. Örnek: Miles Davis’in “So What” adlı parçasında, D tonundan giden parça ortada Eb tonuna kayarak tekrar D’ye döner. Ronny Jordan yorumu için: http://www.youtube.com/watch?v=lANilh2bLo4

Pedal: Parçanın bir bölümünde, değişen akorlara rağmen bas gitarın tek bir notada kalmasıdır. Örnek olarak, U2‘nun “Vertigo” adlı parçasının ortasındaki soloya geçiş kısmı dinlenebilir: http://www.youtube.com/watch?v=98W9QuMq-2k

Progresyon: Parçanın arasına, aykırı ölçü ve armoniye sahip geçişler dahil etmekdir. Dream Theater parçalarının çoğu, yüksek oranda progresif olarak düşünülebilir.

Senkop: Parçanın belli bir bölümünde, tüm enstrümanların uyum içinde çalışılmış bir geçiş yapması ile gerçekleşir. Örnek: SoulJazz Orchestra’nın “People People” adlı parçasının girişinde ve geçişlerinde net senkoplar duyulabilir: http://www.youtube.com/watch?v=bhCje0qGVZk

Tanıdık Melodi: Parçanın arasında, dinleyicinin çok yakından bildiği bir başka parçaya ait melodi eklemektir. Örnek: Emir Ersoy & Banu Kunt’un “Cumhuriyet” yorumunda 3:15 itibariyle başlayan solo içerisinde Nokia melodisi duyulabilir: http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=ZGrpZNKU3pM#t=187s

Tarz Değişimi: Parçanın arasında, bir başka müzik tarzına ait melodi yerleştirmektir. Örneğin, Sting’in “English Man In New York” adlı parçasının ortasında, Swing/Jazz tarzına geçilir: http://www.youtube.com/watch?v=d27gTrPPAyk

Unison: Tüm enstrümanların aynı anda aynı melodiyi çalmasıdır. Re:Jazz’ın “Bibo No Aozora” yorumunun girişinde ve köprü bölümünde birer örnek duyulabilir: http://www.youtube.com/watch?v=ctUvNaNE6Y8